Eindelijk?

Zou het waar zijn?

Kanonnen.

Kijk eens aan Canon heeft een opvolger van de 400D, de 450D. Als je de reacties leest vinden de meesten de spotmeting de belangrijkste verbetering. Momenteel heb ik nog een 300D, er zijn enkele dingen die me storen, uiteraard , maar al bij al valt het wel mee.

Recent heb ik mijn eerste L-lens aangeschaft en dat is echt een wezenlijke verbetering geweest. In alle opzichten zijn geld meer dan waard. In het analoge tijdperk riep iedereen dat het glas het belangrijkste is. Bij digi verandert dat een beetje omdat je body je beeld echt moet verwerken maar al bij al blijft dit nog wel overeind. De beelden die ik nu maak verschillen toch echt wel tegenover die ik met de kitlens maakte, of de 50mm prime.

Voor mij is het belangrijk om een grotere zoeker te hebben, die heeft de 450d, maar eerst zien en dan geloven. Wat wel leuk is, is dat je de ISO kan aflezen in de zoeker. Maar om dat een substantiële verbetering te noemen? Verder heeft hij een buffer van 6 beelden en dat vind ik niet zo waanzinnig veel (in RAW), dat moet echt wel meer zijn vooraleer ik mijn geld bovenhaal. Liveview is redelijk belachelijk vind ik, maar goed dat ben ik dan weer.

Ik denk dat ik dus moet concluderen dat ik maar best nog even wacht om die nieuwe body aan te schaffen. Tenzij die 300D plots de geest zou geven, beestje is tenslotte al 4 of 5 jaar. Speculaties voor een Canon 5D MKII zijn al bezig. Die zou op de Photokina in de herfst voorgesteld worden. Als ik de specs van de 5D naast die van de 450D leg dan zal de opvolger van die eerste toch uit zijn pijp mogen komen. Of droom ik nu hardop…

kaartlezer.

Eindelijk is die Photoshop deftig geïnstalleerd. Eindelijk heel de computer opgeschoond. Eindelijk kan ik verderdoen … dat zou je denken.

Neen, een gebrek aan werkende kaartlezer staat dat in de weg. en blijkbaar kan je hier in de godvergeten gat geen werkende kaartlezer kopen op maandag. Grrr. straks dan maar even naar de carrefour.

Twee weken geleden waren we in Oostakker en Gent met de Academie en ik wil die beelden op een goed scherm afwerken. Het is nog even wachten op de nieuwe schermen in de academie, maar ze zijn besteld naar het schijnt. Schijnen dure dingen te zijn van Eizo. On verra.

to be continued dus.

Shorpy.

Een leuke blog vol oud beeldmateriaal zoals dit:

Postcards.

Het is weer die tijd van het jaar: kerstkaartjes. Ik ben zelf niet zo’n fan van het gegeven om eerlijk te zijn. Hoewel .. Bart doet hier toch een leuke suggestie.
Toen ik het zag moest ik denken aan twee boekjes die ik had gekregen van Martin Parr. Boring Postcards.

Allemaal beelden waarvan je jezelf eigenlijk afvraagt. Wie kwam in godsnaam op het idee om die beelden te gebruiken als postkaart. Er staat echt niets interessants op.

“Liefste familie, alles dik in orde hier in de VS. Eten kon beter maar het weer is fantastisch!”

Met vervolgens dit op de voorzijde:

Geniaal, toch?

Parr was blijkbaar niet de eerste om het te doen maar dat maakt niet uit. Misschien een leuke tip voor kerst … kost minder dan 10€ !
 

Fotowinkel.

Omdat ik net verhuisd ben moest ik op zoek naar een fotohandel die me aan een rol papier kon helpen. Enkele mensen hadden me een zaak aangeraden, dus ik heb het daar maar besteld. Een handel om de hoek waar je met vragen of problemen terecht kan is zijn geld waard vind ik. Alleen wordt het met de tijd moeilijker om daar van overtuigd te blijven.

Een van de voordelen van fotografie studeren aan de academie is dat ik grote afdrukken kan maken op deftige printers en dat ik alleen papier moet meenemen. Nu heb ik een kleine maand geleden een rol papier bij de bewuste zaak besteld. De man ter plaatse was heel behulpzaam dus in eerste instantie alleen maar een positief gevoel aan overgehouden. Ware het niet dat ik vandaag een telefoontje kreeg dat het papier binnen was. Dat is langer dan een maand wachten voor een rolletje Epson Archival Matte! Een maand? Tja,… handig werken is dat toch niet echt.

Net las ik op Marketingfacts over een interessante scriptie: de invloed op van digitale revolutie op de fotografie.

“Otto Dekkers, student Bedrijfskunde aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, heeft de HBD Scriptieprijs 2007 gewonnen. Dekkers beschrijft in zijn scriptie (pdf) de invloed van de digitale revolutie in de fotografie op de overlevingskansen voor de Nederlandse fotovakhandel.
Dekkers concludeert in zijn scriptie dat de toekomst voor de gehele fotovakhandel er zorgelijk uitziet. Het aantal ondernemingen en winkels daalt, het marktaandeel daalt en de ontwikkeling blijft achter. Toch zijn er genoeg perspectieven voor individuele fotozaken. Voor de detailhandel als geheel geldt, dat deze verandert van een ‘productherverdeler’ naar ‘vraagvoorziener’: de behoefte van de consument staat steeds meer centraal. Voor ondernemers in de fotovakhandel die hier goed op inspelen zijn er zeker kansen. De factor ‘ondernemersvaardigheden’ is dus doorslaggevend. De ondernemer moet duidelijke keuzes maken als het gaat om assortiment en doelgroep. Een goede presentatie op internet, als aanvullend kanaal, is een must aldus Dekkers.”
Bron Marco Derksen

Ruis.

In de communicatie is ruis, iets wat de communicatie bemoeilijkt. Een stoorzender die er misschien voor zorgt dat de boodschap moeilijker bij de ontvanger aankomt. De laatste jaren is ruis ook het fenomeen dat sommigen kennen als discolichtjes in hun digitale beelden. Waarom heeft het zo’n slechte naam?

Een digitale sensor kan je een hogere lichtgevoeligheid geven, zogenaamde ISO. In tegenstelling tot het oude analoge filmpje wordt de sensor dan niet lichtgevoeliger natuurlijk. Het is nog altijd dezelfde sensor, maar de sensor zal het signaal versterken om zo een beeld te kunnen maken in lichtarme omstandigheden. Een neveneffect zijn die discolichtjes in beelden. Pietel heeft net zijn nieuwe D300 uit de verpakking gehaald – terwijl ik hier zit te klooien met mijn 300d… 🙂 Op zijn nieuwe fotografieblog geeft hij aan dat de ruis toch een van de belangrijkste redenen was om de overstap te maken. Ik vind dat een beetje jammer.

Bij het ontstaan van de fotografie zag je dat het al redelijk snel mogelijk was om haarscherpe beelden te maken, in het museum van Charleroi kan je dat mooi bekijken. Alleen de fotografie was nog niet volwassen. Mensen begonnen allerlei kunstgrepen uit te voeren om dat beeld op een schilderij te doen lijken. Vaseline op de lens, idylische landschappen (bweik) enz. Fotografie is geen schilderkunst. Dus iedereen die in de fotoclub bezig is met allerlei edele processen in de doka, you’re waisting your time imho.

Digitale fotografie is ook geen analoge fotografie. Er zijn wezenlijke verschilpunten tussen beiden. Alleen nog maar de mogelijkheid om beelden te bekijken tijdens het shooten zorgt ervoor dat iemand met andere beelden terugkomt. En die zaken moet je volgens mij ten volle gebruiken. Vroeger was men ook niet altijd vol lof over korrel. Dat een analoge korrel karakter toevoegt aan een beeld, en ruis alleen maar beelden verknoeit doet de digitale fotografie geen eer. Binnen dit en 10 jaar is ruis zo normaal als iets en zal je het zelfs kunnen toevoegen in PS.

Bij de Noorderlicht tentoonstelling in Leeuwarden, zag ik enkele jaren geleden een beeld dat gemaakt was in Irak tijdens een nachtelijke patrouille. Natuurlijk zat die vol ruis. En dan bedoel ik echt stampvol. Maar volgens mij was dat een waardevol beeldelement dat perfect spanning toevoegde die bij zo’n patrouille aanwezig is. Digitale fotografie moet geen analoge fotografie zijn. My 2 cents.

Landschappen.

Ik ben mijn hoofd aan het breken over een opdracht voor de Academie.

Volgens mij bracht dit beeld de Sensei op ideeën voor mijn opdracht. Eigen schuld misschien dan…

Opdracht dit jaar zijn namelijk landschappen en wel:

– sociale landschappen

– fictieve landschappen

– esthetische landschappen

Daar moet ik kunstig mee uit de hoek zien te komen… Ik zit nu in mijn vierde jaar en ben altijd in een zo groot mogelijke bocht rond landschappen gelopen. Ik kan me echt geen weken bezighouden met een mooi strijklichtje of zonsondergangen enz

De eerste twee zijn inmiddels in orde. Het is te zeggen het idee is geboren en moet nu nog alleen maar deftig afgewerkt worden. Maar die derde he… Het gevaarlijke daarbij is nl dat het kitsch wordt. Het moet geen postkaart worden. Savvie?